• Drukuj

 W 2020 roku odbyły się pierwsze wybory władz rektorskich po wejściu w życie Konstytucji dla Nauki. W szkołach wyższych dokonano wyboru rektorów na kadencję 2020-2024. Wszystkim Rektorom gratulujemy i życzymy udanej kadencji!

• Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie: prof. Jerzy Lis
• Politechnika Krakowska Tadeusza Kościuszki: prof. Andrzej Białkiewicz
• Politechnika Łódzka: prof. Krzysztof Jóźwik
• Politechnika Poznańska: prof. Teofil Jesionowski
• Politechnika Warszawska: prof. Krzysztof Zaremba
• Politechnika Wrocławska: prof. Arkadiusz Wójs
• Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie: prof. Michał Zasada
• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu: prof. Bogumiła Kaniewska
• Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich : prof. Marek Adamski
• Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie: prof. Jerzy Przyborowski
• Uniwersytet Warszawski: prof. Alojzy Z Nowak
• Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego: prof. Przemysław Wachulak

--     --     --

Prof. Andrzej Białkiewicz
Rektor Politechniki Krakowskiej

Prof. Andrzej Białkiewicz urodził się w 1954 r. w Czeladzi. Studia na Wydziale Architektury ukończył w 1978 r. W tym samym roku rozpoczął pracę w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PK, którym kieruje od 2011 roku. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1987 r. na podstawie rozprawy poświęconej architekturze okresu międzywojennego i zagadnieniom konserwatorskim. Dysertacja ta stanowiła punkt wyjścia do dalszych prac naukowo-badawczych i nawiązania międzynarodowych kontaktów naukowych. W 2005 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w czerwcu 2018 r., a jego książka profesorska dotyczyła zmian użytkowania obiektów sakralnych („Adaptive Reuse of Sacred Buildings”). W dwóch ostatnich kadencjach był prorektorem do spraw ogólnych Politechniki, odpowiedzialnym m.in. za rozwój infrastruktury oraz bazy dydaktycznej i materialnej PK, nadzór nad inwestycjami i remontami uczelni, kreowanie długoterminowych zadań inwestycyjnych, współpracę uczelni z jednostkami samorządowymi i instytucjami zewnętrznymi.

Równolegle do pracy badawczej i dydaktycznej na uczelni, prowadził działalność jako architekt, uzyskując kolejne uprawnienia i doświadczenia projektowe. Jest autorem lub współautorem ponad 180 zrealizowanych projektów, w tym ponad 50 realizacji kościołów i założeń sakralnych w Polsce (największa to kościół z zespołem klasztornym oo. Paulinów w Toruniu), na Ukrainie, Łotwie, w Kamerunie, na Węgrzech, Chorwacji, Republice Południowej Afryki, Słowacji. Równie istotnym kierunkiem jego działań architektonicznych są realizacje konserwatorskie (m.in. na Jasnej Górze w Częstochowie i Skałce w Krakowie). Należy do międzynarodowych stowarzyszeń działających w obszarze ochrony dziedzictwa kulturowego, takich jak: ICOMOS, DOCOMOMO, ReUSO, SKZ. Jest członkiem branżowych organizacji architektonicznych i budowlanych: SARP, MOIA, Rady Naukowej Galicyjskiej Izby Budownictwa, a także członkiem Międzynarodowego Instytutu ds. Edukacji Inżynierów WIETE w Melbourne.

--     --     --

Prof. Teofil Jesionowski
Rektor Politechniki Poznańskiej

Prof. Teofil Jesionowski – polski chemik, inżynier, prof. nauk chemicznych, członek korespondent PAN, profesor Instytutu Technologii i Inżynierii Chemicznej Wydziału Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej, rektor Politechniki Poznańskiej, przewodniczący Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych.

W 1995 ukończył studia na kierunku technologia chemiczna na Politechnice Poznańskiej. W 1999 obronił pracę doktorską pt. „Wysoko zdyspergowane krzemionki otrzymywane w środowisku związków organicznych – napełniacze aktywne polimerów”, wykonaną pod kierunkiem prof. Andrzeja Krysztafkiewicza. W 2008 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej „Monodyspersyjne sferyczne krzemionki – otrzymywanie, właściwości fizykochemiczne i zastosowanie.” W 2013 uzyskał tytuł profesora nauk chemicznych.

Objął stanowisko profesora w Instytucie Technologii i Inżynierii Chemicznej na Wydziale Technologii Chemicznej Politechniki Poznańskiej, na którym był też prodziekanem. Był również członkiem ministerialnego Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw Programu Wspierania Infrastruktury Badawczej w ramach Funduszu Nauki i Technologii Polskiej oraz przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Włókiennictwa. W 2016 został prorektorem ds. edukacji ustawicznej kadencji 2016–2020 na Politechnice Poznańskiej, a następnie wybrany na rektora tej uczelni na kadencję 2020–2024. W 2019 roku został członkiem korespondentem PAN, a w 2020 roku przewodniczącym Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych na kadencję 2020-2024.

Kierownik oraz główny wykonawca 19 projektów oraz grantów badawczych, rozwojowych, celowych oraz europejskich. Autor lub współautor ponad 380 publikacji indeksowanych przez Thomson Reuters JCR, a także współtwórca 30 patentów. Redaktor i członek wielu rad naukowych czasopism. Członek American Chemical Society i Polskiego Towarzystwa Chemicznego.

W 2017 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2019 roku Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości.

--     --     --

 Prof. Krzysztof Jóźwik
Rektor Politechniki Łódzkiej

Prof. Krzysztof Jóźwik ukończył studia na Wydziale Mechanicznym PŁ w 1987 r., uzyskując dyplom z wyróżnieniem w specjalności  samochody i ciągniki. W tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Maszyn Przepływowych. Awansował, sięgając coraz wyższych stanowisk. W 1998 r. obronił rozprawę doktorską na Wydziale Mechanicznym PŁ, a w 2006 r. odbyło się kolokwium habilitacyjne, na którym przedstawił monografię „Mechaniczna uchylna dyskowa zastawka serca z warstwą nanokrystalicznego diamentu”.
Uzyskanie habilitacji wzmocniło działania grupy młodych naukowców, którymi opiekował się dr hab. inż. Krzysztof Jóźwik. Zespół realizował dużo prac dla przemysłu (Dresser-Rand, Faurecia, PSA Citroen & Peugeot, Eurocopter – później Airbus Helicopters), w tym obliczenia i konstrukcję napędu śmigłowego dla najszybszego na świecie helikoptera X3. Jednocześnie rozwijane były metody badań numerycznych dla przepływów krwi.
W latach 2008-2012 był kierownikiem zadania „Opracowanie mechanicznych zastawek serca oraz układu zasilania powietrza dla sterownika pneumatycznych komór wspomagania serca” w strategicznym projekcie „Polskie sztuczne serce”. Doświadczenia zebrane w trakcie badań pozwoliły na przygotowanie monografii zatytułowanej „Modelling of Blood Flows” wydanej w 2013 r., a także rozdziałów w cyklu monografii podsumowujących projekt strategiczny „Polskie Sztuczne Serce”. W 2014 r. uzyskał nominację profesorską w obszarze nauk technicznych.
Prof. Jóźwik w latach 2002-2008 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich na Wydziale Mechanicznym. W latach 2006 - 2012 był profesorem wizytującym w Coventry University. W 2007 r. został powołany do Zarządu Łódzkiego Regionalnego Parku Naukowo-Technologicznego Sp. z o.o. jako członek Zarządu. Sprawował tę funkcję przez 10 lat. Od 2007 r. jest dyrektorem Instytutu Maszyn Przepływowych PŁ. W latach 2008-2012 był prorektorem ds. kształcenia. Od 2009 r. piastuje funkcję External Examiner w Cranfield University. Od stycznia 2020 r. pełnił obowiązki prorektora ds. kształcenia, a od marca kierował Sztabem Antykryzysowym PŁ, w związku z pandemią koronawirusa SARS-CoV-2. Od września 2020 r. jest Rektorem Politechniki Łódzkiej.

--     --     --

Prof. Bogumiła Kaniewska
Rektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

                                                                                             Zdjęcie: Adrian Wykrota

Prof. Bogumiła Kaniewska ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1988 r.; siedem lat później uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa za rozprawę pt. “Narracja pierwszoosobowa w polskiej prozie współczesnej”. Praca została wydana pod tytułem “Świat w granicach ja. O narracji pierwszoosobowej w polskiej prozie współczesnej” i zdobyła pierwszą nagrodę w ogólnopolskim Konkursie Fundacji Górskich na prace habilitacyjne i doktorskie. W 2001 roku na podstawie publikacji “Śladami Tristrama Shandy” prof. B. Kaniewska otrzymała stopień doktora habilitowanego, a w 2015 roku odebrała z rąk Prezydenta RP nominację profesorską. Tytuł profesora uzyskała na podstawie monografii “Opowiedziane. O prozie Wiesława Myśliwskiego”.

W roku 2012 objęła stanowisko dziekana Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej. Funkcję tę piastowała przez jedną kadencję, do 2016 roku, kiedy to została wybrana na prorektor ds. studenckich. Z myślą o zwiększeniu swoich kompetencji zarządczych podjęła studia MBA z zakresu zarządzania szkołą wyższą. W latach 1998-2014 kierowała także lub współkierowała projektami Komitetu Badań Naukowych, Narodowego Centrum Nauki, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Komisji Europejskiej. Nadzorowała także – w ramach udziału w konsorcjum EPICUR – przygotowanie wniosku, który zaowocował przyznaniem UAM statusu Uniwersytetu Europejskiego w pierwszym, pilotażowym programie Komisji Europejskiej. W 2020 roku została wybrana rektorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Prof. Bogumiła Kaniewska w pracy badawczej zajmuje się przede wszystkim literaturą XX wieku, teorią przekładu a także literaturą dla dzieci. Wśród publikacji prof. B. Kaniewskiej znajdują się m. in. “Wiesław Myśliwski” (w serii „Czytani dzisiaj”), “Henryk Sienkiewicz” (książka popularyzatorska adresowana do młodzieży), “Literatura polska XX wieku” (z prof. Anną Legeżyńską i prof. Piotrem Śliwińskim), “Teoria literatury. Skrypt dla studentów filologii polskiej (studium zaoczne)” wspólnie z prof. Anną Legeżyńską. Bierze udział w pracach towarzystw naukowych i rad wydawniczych. Prof. Bogumiła Kaniewska aktywnie działa w projekcie "Gdy Nauka jest Kobietą". Do 2020 roku była członkinią jury Poznańskiej Nagrody Literackiej przyznawanej od 2015 roku i fundowanej przez Miasto Poznań oraz UAM.

--     --     --

Prof. Jerzy Przyborowski
Rektor Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego

Dr hab. Jerzy Przyborowski, prof. UWM, urodził się 26 września 1964 r. w Łasinie. Tytuł magistra inżyniera uzyskał w Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie w 1988 r. W latach 1988-1989 był zatrudniony w ART. W Olsztynie, początkowo, jako technolog, a następnie na stanowisku asystenta. W latach 1989-1992 odbył interdyscyplinarne studia doktoranckie z zakresu nowoczesnej biotechnologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, które ukończył uzyskując stopień doktora w dziedzinie nauk rolniczych w dyscyplinie ogrodnictwo oraz wyróżnienie i nagrodę za przedterminowe ukończenie studiów doktoranckich.

Od 1992 do 2006 r. był zatrudniony na stanowisku adiunkta. Stopień doktora habilitowanego  w dziedzinie nauk rolniczych w dyscyplinie agronomia uzyskał w 2004 r. Od 2006 r. jest zatrudniony w Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Odbył liczne staże naukowe w wielu ośrodkach naukowych, w tym na Uniwersytecie Rolniczym w Brnie (Czechy) w 1994 r., dwumiesięczny (2011-2012) staż naukowy w Australii, w Diversity Arrays Technology Ltd. Canberra, w 2014 r. w Turku (Finladia), w 2015 r. w Gallaudet University (USA)
i w 2019 r. w University College London (Wielka Brytania) oraz długoterminowy staż naukowy (10.1999–05.2000 r.) w Montana State University, Department of Plant Sciences and Plantpathology (USA).  Dr hab. Jerzy Przyborowski, prof. UWM brał udział w licznych projektach badawczych związanych z badaniami zmienności genetycznej roślin oraz uprawą roślin energetycznych.
Dorobek naukowy dr. hab. Jerzego Przyborowskiego, prof. UWM, obejmuje między innymi 46 prac oryginalnych, 1 monografię i dwa skrypty dydaktyczne oraz współautorstwo 11 odmian Salixspp. i 1 sekwencji nukleotydowej w NCBI GenBank. Dorobek ten charakteryzuje się indeksem cytowań wynoszącym 311 i IH = 9.
Za działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną dr hab. Jerzy Przyborowski, prof. UWM był wyróżniony i nagrodzony Brązowym Krzyżem Zasługi (2007), Statuetką „Zielony Feliks” (nagroda zespołowa za osiągnięcia naukowe i badawcze w zakresie ekoenergetyki), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2018) i Laurem „Najlepszy z Najlepszych” Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego w 2019 r.

--     --     --

Prof. Arkadiusz Wójs
Rektor Politechniki Wrocławskiej

Prof. Arkadiusz Wójs urodził się we Wrocławiu w 1971 r. W 1990 r. ukończył III Liceum Ogólnokształcące we Wrocławiu, a w 1995 studia magisterskie z fizyki na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr. Doktorat w dyscyplinie fizyka obronił w 1997 r. w Instytucie Fizyki PWr, w 2002 habilitował się na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki PWr, a w 2009 uzyskał tytuł profesora nauk fizycznych. Od 2017 jest członkiem Academia Europaea, a od 2019 Polskiej Akademii Nauk.
Zawodowo z Politechniką Wrocławską jest związany od ukończenia studiów doktoranckich (adiunkt – od 1997, profesor nadzwyczajny – od 2008, profesor zwyczajny – od 2014). Gościnnie pracował także w National Research Council of Canada (staże magisterskie i doktorskie), na University of Tennessee (staż podoktorski 1997-2000, profesor wizytujący 2001-2007) i na University of Cambridge (stypendysta Marie Curie 2008-2010). Wykładał na uczelniach na całym świecie.

Kariera naukowa

Główne obszary badań prof. Arkadiusza Wójsa to fizyka teoretyczna i obliczeniowa ciała stałego. Jest współautorem sześciu książek (m.in. Quantum Dots, Springer-Verlag 1998 – ponad 1200 cytowań w bazie Scopus, Quantum Hall Systems, Oxford University Press 2003) i 180 artykułów indeksowanych w Scopus, cytowanych ponad 2200 razy przez innych autorów (indeks Hirscha 29). W swoim dorobku naukowym ma także 50 wykładów na międzynarodowych konferencjach naukowych. Jest promotorem pięciu zakończonych i sześciu wszczętych przewodów doktorskich.
Prof. Arkadiusz Wójs jest laureatem głównej Nagrody Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcie naukowe w kategorii badań podstawowych (2011 r.), a także m.in. nagrody American Physical Society Outstanding Referee (2013 r.), subsydium profesorskiego Fundacji na rzecz Nauki Polskiej Mistrz (2012 r.), Nagrody Polskiego Towarzystwa Fizycznego im. Wojciecha Rubinowicza (2008 r.), stypendium UE Marie Curie (2008 r.), Nagrody Prezesa Rady Ministrów za habilitację (2003 r.), Nagrody Wydziału III PAN im. Stefana Pieńkowskiego (2002 r.) i Nagrody MEN za doktorat (1998 r.). Ponadto prof. Arkadiusz Wójs przewodniczył komitetom naukowym dużych konferencji (Zjazd Fizyków Polskich 2017 r., Jaszowiec 2019 r.), członek komitetów redakcyjnych czasopism (Condensed Matter, Postępy Fizyki), recenzent w konkursach o granty i nagrody (krajowe i zagraniczne), recenzent wiodących czasopism naukowych (m.in. Science, Nature).

Działalność organizacyjna

W latach 2015-2020 r. pełnił na Politechnice Wrocławskiej funkcję dziekana Wydziału Podstawowych Problemów Techniki. Był kierownikiem Katedry Fizyki Teoretycznej (od 2014), przewodniczącym Rady Dyscypliny i Komisji ds. Stopni Naukowych w dyscyplinie Nauki Fizyczne (od 2019). Ponadto, przewodniczył Interdyscyplinarnemu Seminarium Naukowemu i działa w Zarządzie Stowarzyszenia Absolwentów. Pełni też funkcje poza PWr: jest członkiem Rady Naukowej Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu, członkiem International Union of Pure and Applied Physics oraz dyrektorem akademickim Wrocław Knowledge Hub of Academia Europaea.

Prywatnie

Prof. Arkadiusz Wójs jest mężem Gabrieli, ojcem 13-letniej Natalii i właścicielem psa Bourbona. W wolnym czasie gra w tenisa, biega, pływa i czyta. Interesują go przede wszystkim subtelne powiązania między nauką, sztuką i ludzkim umysłem. Jego pasje to ludzie i muzyka, dlatego też jako posiadacz karty melomana Narodowego Forum Muzyki bywa na większości koncertów organizowanych przez wrocławską filharmonię.                                                                                                

--     --     --

Prof. Krzysztof Zaremba
Rektor Politechniki Warszawskiej

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Zaremba – Rektor Politechniki Warszawskiej w  kadencji 2020–2024, Dziekan Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW w latach 2012–2016 i 2016–2020, Kierownik Zakładu Elektroniki Jądrowej i Medycznej w latach 2004–2016. Członek zespołu przygotowującego wniosek o przyznanie Politechnice Warszawskiej statusu Uczelni Badawczej (2018–2019) w ramach programu MNiSW „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza”.

Zainteresowania badawcze i konstrukcyjne prof. dr. hab. inż. Krzysztofa Zaremby sytuują się na pograniczu elektroniki i fizyki – dotyczą elektroniki jądrowej, głównie konstrukcji detektorów promieniowania i systemów pomiarowych stosowanych w badaniach radiacyjnych. Jego pasją są również badania w obszarze inżynierii biomedycznej w tym: zastosowania rentgenowskiej analizy fluorescencyjnej, techniki obrazowania medycznego, zagadnieniami analizy danych w genomice i proteomice.

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Zaremba nawiązał trwałą współpracę z Europejską Organizacją Badań Jądrowych CERN w Genewie, której jest członkiem od 1989  r. Kierowany przez niego zespół badawczy brał udział w budowie i  realizacji eksperymentów NMC, SMC i COMPASS, w zakresie konstrukcji detektorów i układów elektronicznych oraz tworzenia narzędzi analizy danych eksperymentalnych. W 2007 r. włączył się w realizację eksperymentu fizyki neutrin T2K (Tokai, Japonia), którego osiągnięcia przyczyniły się do nagrody Nobla dla prof. Takaaki Kajity w 2015 r. W latach 2012–2016 brał udział w  eksperymencie ICARUS (Gran Sasso, Włochy).

Jest autorem lub współautorem ponad 170 publikacji naukowych opublikowanych w czasopismach indeksowanych w bazie Journal Citation Reports (JCR) Science Edition, a także kilkunastu raportów technicznych opublikowanych w ośrodkach zagranicznych. Autor wielu ekspertyz i kierownik 24 projektów badawczych, 3 konstrukcyjno-wdrożeniowych oraz uczestnik 22  innych.

--     --     --