Realizacja projektu Foresight technologiczny przemysłu w Polsce wynika z realizacji dokumentu „Koncepcja Horyzontalnej Polityki Przemysłowej w Polsce” przyjętej przez Radę Ministrów w 2007 r. Projekt rozpoczął się 15 października 2010 r. i będzie trwać 14 miesięcy.
W warunkach rosnącej konkurencji międzynarodowej oraz wobec pojawiania sie nowych czynników mających bezpośredni wpływ na życie gospodarcze, takich jak: transformacja w kierunku niskoemisyjnej gospodarki (zmiany klimatyczne), starzenie się społeczeństwa, wyczerpywanie się surowców naturalnych, rosnąca troska o bezpieczeństwo energetyczne etc., istnieje potrzeba dyskusji nad działaniami, które zostaną podjęte do roku 2030.
Warunkiem dalszego wzrostu konkurencyjności polskiego przemysłu jest dążenie do rozwoju nowych produktów, czy usług w oparciu o najnowsze technologie, a także procesy organizacyjne lub marketingowe.
Polityka przemysłowa powinna skupiać się na podejmowaniu działań wspierających długookresowy wzrost i rozwój polskiego przemysłu, prowadzących do podnoszenia innowacyjności i postępu technicznego w przedsiębiorstwach, poprawy jakości kapitału ludzkiego i dostosowania jego struktury do potrzeb rynkowych oraz usuwania barier prawnych i administracyjnych hamujących wzrost gospodarczy. W tym celu niezbędne są efektywne i dostosowane do obecnych wyzwań gospodarczych systemy edukacji i kształcenia ustawicznego, rozwój ICT oraz funkcjonowanie instytucji i mechanizmów finansowania wspierających działalność B+R naukowców oraz przedsiębiorców.
Dzięki przeprowadzeniu foresightu będzie możliwe określenie przyszłych kierunków rozwoju technologicznego przemysłu oraz ukierunkowanie badan naukowych na obszary, które mogą mieć istotny wpływ na rozwój gospodarczy kraju.
Zakres foresightu technologicznego obejmie cały przemysł w Polsce w podziale na poszczególne obszary: sektory przemysłowe (przetwórstwo przemysłowe), sektor usług spokrewnionych z przemysłem, przemysł wydobywczy, przemysł energetyczny.
Ryszard Pregiel prof. nadzw. dr hab. inż, elektronik i matematyk, habilitacja w zakresie automatyki i robotyki (Politechnika Wrocławska, 1979). Odbył kilka długoterminowych staży naukowych i zawodowych za granicą m.in. w Massachusetts Institute of Technology, Wyższej Moskiewskiej Szkole Technicznej im. Baumana, Bell Telephone Laboratories (USA) i Control Data Corporation (USA). Jest autorem i współautorem podręczników akademickich, książek i licznych artykułów naukowych. Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął (1961) w Politechnice Wrocławskiej. Następnie pracował w Uniwersytecie Śląskim, Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach i Akademii WSB w Dąbrowie Górniczej, pełniąc szereg funkcji m.in. kierownika katedry informatyki, dziekana Wydziału Informatyki i prorektora ds. nauki.
W całym okresie swojej kariery zawodowej łączył działalność naukowo-dydaktyczną z pracą w przemyśle, m.in. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Systemów Sterowania, naczelnego dyrektora Centrum Naukowo-Produkcyjnego Systemów Sterowania w
Katowicach, prezesa Zrzeszenia Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej MERA w Warszawie, prezesa zarządu spółki Investel International i wiceprezesa Radomskiej Wytwórni Telekomunikacyjnej S.A. Jest autorem wielu rozwiązań konstrukcyjnych i projektów technologicznych. W latach 1985-1990 był podsekretarzem stanu w Komitecie Nauki i Postępu Technicznego odpowiedzialnym za gospodarkę Centralnym Funduszem Wspomagania Wdrożeń. Jest członkiem wielu komitetów, stowarzyszeń i redakcji naukowo-technicznych m.in. był przez dwie kadencje członkiem Komitetu Informatyki PAN, członkiem Komitetu Badań Kosmicznych PAN i prezesem Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji. Za swą działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony dla Województwa Śląskiego oraz wyróżniony szeregiem nagród, w tym międzynarodowych, i tytułem Honorowego Złotego Inżyniera.