Rozdział podręcznika poświęcony Polsce został napisany przez dr Zygmunta Krasińskiego (Instytut Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk) i dr Cypriana Tomasika (Instytut Genetyki i Biotechnologii Zwierząt Polskiej Akademii Nauk) – doświadczonych menadżerów badań, od wielu lat współpracujących z Krajową Radą Koordynatorów Projektów Badawczych UE (KRAB) oraz European Association of Research Managers and Administrators (EARMA).
W rozdziale przedstawiono kamienie milowe i okoliczności, które doprowadziły do ewolucji zawodu menedżera i administracji badaniami naukowymi w Polsce. Historia RMA sięga około 20 lat, a rokiem przełomowym był rok 2007, kiedy powołano Krajową Radę Koordynatorów Projektów Badawczych (KRAB) i odbyła się na Uniwersytecie Warszawskim Konferencja EARMA. Obecnie polska społeczność RMA jest rozproszona po uczelniach, instytutach naukowo-badawczych i przedsiębiorstwach. RMA to ta część kadry administracyjnej, która wspiera zespoły badawcze w pozyskiwaniu, realizacji i rozliczaniu projektów. RMA często stanowią „niewidzialną”, ale niezbędną do realizacji projektów badawczych grupę ekspertów. RMA są zatrudnieni w biurach wsparcia badań, biurach współpracy międzynarodowej, czy biurach wsparcia pionów naukowych lub tzw. welcome offices. Pod pewnymi względami RMA nadal można uznać za zawód słabo rozpoznawalny w kraju. RMA skupiają się głównie wokół KRAB, działań związanych z zarządzaniem projektami badawczymi realizowanymi przez International Project Management Association (IPMA) Polska, a także w innych stowarzyszeniach i nowych sieciach współpracy np. uczelni technicznych, czy instytutów naukowych Polskiej Akademii Nauk. W Polsce nie ma jeszcze dostępnych dedykowanych programów certyfikacji RMA, jednak z biegiem lat wsparcie dla RMA w systemie szkolnictwa wyższego i poza nim stale staje się silniejsze i bardziej powszechne.
Podręcznik został opublikowany w formule otwartego dostępu przez wydawnictwo Emerald Publishing Ltd. i w wersji elektronicznej jest bezpłatnie dostępny.
Pomimo rosnącego zainteresowania profesją RMA i rozwoju obszaru zarządzania badaniami, do tej pory nie zbadano tematyki zarządzania i administracji badaniami na świecie w sposób porównawczy. Podręcznik prezentuje informacje zebrane w ujęciu międzyregionalnym i międzykulturowym i przedstawia obraz środowiska pracy ekspertów, którzy aktywnie angażują się we wsparcie zarządzania badaniami, jako menadżerowie i administratorzy badań w różnych dyscyplinach badawczych. Książka dostarcza podstawowej wiedzy dla studentów i ekspertów rozważających rozwój kariery zawodowej w tej dziedzinie oraz służy jako materiał referencyjny dla decydentów i środowiska badań i innowacji. Omówienie globalnych trendów oraz prezentacja analiz i obserwacji z poszczególnych regionów i krajów służy budowaniu świadomości i rozwojowi profesji RMA na całym świecie.
Ryszard Pregiel prof. nadzw. dr hab. inż, elektronik i matematyk, habilitacja w zakresie automatyki i robotyki (Politechnika Wrocławska, 1979). Odbył kilka długoterminowych staży naukowych i zawodowych za granicą m.in. w Massachusetts Institute of Technology, Wyższej Moskiewskiej Szkole Technicznej im. Baumana, Bell Telephone Laboratories (USA) i Control Data Corporation (USA). Jest autorem i współautorem podręczników akademickich, książek i licznych artykułów naukowych. Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął (1961) w Politechnice Wrocławskiej. Następnie pracował w Uniwersytecie Śląskim, Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach i Akademii WSB w Dąbrowie Górniczej, pełniąc szereg funkcji m.in. kierownika katedry informatyki, dziekana Wydziału Informatyki i prorektora ds. nauki.
W całym okresie swojej kariery zawodowej łączył działalność naukowo-dydaktyczną z pracą w przemyśle, m.in. pełnił funkcję dyrektora Instytutu Systemów Sterowania, naczelnego dyrektora Centrum Naukowo-Produkcyjnego Systemów Sterowania w
Katowicach, prezesa Zrzeszenia Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej MERA w Warszawie, prezesa zarządu spółki Investel International i wiceprezesa Radomskiej Wytwórni Telekomunikacyjnej S.A. Jest autorem wielu rozwiązań konstrukcyjnych i projektów technologicznych. W latach 1985-1990 był podsekretarzem stanu w Komitecie Nauki i Postępu Technicznego odpowiedzialnym za gospodarkę Centralnym Funduszem Wspomagania Wdrożeń. Jest członkiem wielu komitetów, stowarzyszeń i redakcji naukowo-technicznych m.in. był przez dwie kadencje członkiem Komitetu Informatyki PAN, członkiem Komitetu Badań Kosmicznych PAN i prezesem Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji. Za swą działalność został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony dla Województwa Śląskiego oraz wyróżniony szeregiem nagród, w tym międzynarodowych, i tytułem Honorowego Złotego Inżyniera.